ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ

Α'' Το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν τελικά το πρώτο, πιθανόν και το μοιραίο λάθος του Αντώνη Σαμαρά. Οποια κι αν είναι η έκβαση της μάχης για την τύχη του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, είναι σαφές ότι ο αρχικός σχεδιασμός του πρωθυπουργού και του επιτελείου του έχει πλήρως ανατραπεί. Αντί για την επίδειξη πυγμής που θα προσέδιδε περαιτέρω κάλυψη στην αυταρχική κλιμάκωση, είχαμε την διάλυση της τρικομματ''ικής συμμαχίας και την πτώση της πρώτης κυβέρνησης Σαμαρά. Διότι βεβαίως περί αυτού επρόκειται και όχι περί «ανασχηματισμού» όπως θέλουν να το παρουσιάσουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Και αν δεν επικρατούσε καθεστώς παρατεταμένης αντιδημοκρατικής εκτροπής, η νέα κυβέρνηση όφειλε να ξαναπαρουσιαστεί στη Βουλή με προγραμματικές δηλώσεις (ακόμη κι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για «επικαιροποίηση της προγραμματικής συμφωνίας, αναγνωρίζοντας ότι τίθεται θέμα) και να ζητήσει την έγκριση της εθνικής αντιπροσωπείας.''
BRAVO, STATHI!!!ΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ

YANNIS HAINIS_expo retrospective_15 06 / 29 07 2013

• EXPOSITION RÉTROSPECTIVE DE YANNIS HAINIS, un des représentants les plus notoires de l''avant garde'' artistique de la génération des années ' 60 en Grèce, du 15 juin au 29 juillet 2013, au Centre Culturel de Nea Ionia, à VOLOS, GRECE.

• Η έκθεση, που διοργανώνει το Ίδρυμα Ν.&Ε.Πορφυρογένη, αποτελεί την πρώτη αναδρομική παρουσίαση εκτός Αθήνας έργων του καλλιτέχνη. .
  A ne pas manquer.
  (bientôt la traduction en français)
  
  ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΙΝΗΣ
  Γεννηθηκε στην Αθήνα το 1930. Πήρε τα πρωτα μαθήματα ζωγραφικής στην Κατοχή με το ζωγράφο Καρτσωνάκη-Νάκη.
  Το 1950 αρχίζει σπουδές στην ΑΣΚΤ με τον Μόραλη. Αργότερα βρίσκεται στο Παρίσι γιά δυό χρόνια και παρακολουθεί μαθήματα στην Beaux Arts, στην Grande Chaumière και στο εργαστήρι του Andre Lhote καθώς και μαθήματα Αισθητικής και Φιλοσοφίας στην Σορβόννη.
  Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, προσπαθεί να συγκροτήσει με άλλους νέους καλλιτέχνες και διανοούμενους κίνηση για την διάδοση της τέχνης στο ευρύτερο κοινό. Ετσι, το 1954 ιδρύεται με δική του πρωτοβουλία η ‘Επιθεώρηση Τέχνης’, ένα από τα σημαντικότερα πρωτοπορειακά περιοδικά λόγου και τέχνης της νεώτερης Ελλάδας. Το 1957 κάνει την πρώτη του έκθεση στο Ζυγό. Το 1961 ιδρύει την ‘ομάδα τέχνης α’ σε συνεργασία με τους Κ. Κλουβάτο, Δ. Κοκκινίδη, Κοσμά. Ξενάκη, Ελένη Βερναδάκη, Νέστορα Παπανικολόπουλο, Π. Σαραφιανό, Γ. Μαλτέζο, Αιμ. Φρέρη, Β. Δημητρέα και Κλειώ Μποσταντζόγλου- Τρίπου, στην οποία προσχώρησαν μετά και πολλοί άλλοι νεωτερικοί καλλιτέχνες της εποχής όπως οι Γιώργος Ζογγολόπουλος, Ηλίας Δεκουλάκος, Παναγιώτης Τέτσης, Βλάσης Κανιάρης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Χρήστος Καρράς, Κλέαρχος Λουκόπουλος, Κούλα Μαραγκοπούλου, Κυριάκος Κατζουράκης, Βάσω Κατράκη κ.α. με σκοπό την μύηση ενός ευρύτερου κοινού στην δημιουργία και στην ‘γλώσσα’ της τέχνης οπως και στο ‘σημασιακό φορτίο’ των μορφοπλαστικών της στοιχείων, στον ‘θεσμικό’ και παιδευτικό της ρόλο κλπ.., μέσω καλλιτεχνικών εκδηλώσεων συνοδευόμενων από συζητήσεις και σχολιασμούς σε συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και σε πόλεις της επαρχίας. .( Η εξοικείωση με την τέχνη προϋποθέτει, κατά τον Χαḯνη, «γνώση και καλλιέργεια» που πρέπει να γίνουν προσιτά σε όλους ). Στην ίδια λογική, ο Γ.Χ. ασχολείται με ζητήματα αισθητικής και σημειολογίας, γράφει στην Αυγή, στον Ζυγό, στα ‘Θέματα χώρου και τεχνών’ και σ’άλλα έντυπα παραμένοντας συγχρόνως μακρυά από τα καθιερωμένα, εμπορευματικά κυκλώματα υποδοχής και διακίνησης της τέχνης. Στο προσωπικό του έργο, παράλληλα, εκφράζονται οι πολλαπλές ρήξεις, ανατροπές και άρσεις των αισθητικών φραγμών στο επίπεδο των μορφοπλαστικών στοιχείων και του πλαστικού λεξιλογίου, όπως και οι προβληματισμοί σε σχέση με τους (υπαίθριους ή κλειστούς, βασικά δημόσιους ) χώρους έκθεσης, τα υλικά, την κλίμακα , την τεχνική κλπ..
  Το πραξικόπημα του ¨67 βρίσκει τον Γ,Χ.στην Γαλλία όπου παίρνει μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα. Κατά τα γεγονότα του Mάη ’68 εντάσσεται στο ‘Μέτωπο Πλαστικών Τεχνών’ ( Front des Artistes Plasticiens), κίνημα με θεωρητικές βάσεις στο οποίο βρίσκουμε μερικούς από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες και θεωρητικούς της εποχής όπως οι Jean Clair, Ben, Morellet, Boltanski, Viallat, Reynaud, Fromanger, La Vigne και άλλοι, που ο σκοπός τους βασίζεται κυρίως στην επιθυμία να βγεί ο καλλιτέχνης από την απομόνωσή του και από το καλά ιεραρχημένο σύστημα που τους χρησιμοποιεί για δικό του όφελος, και να δημιουργήσει νέες σχέσεις με τον κοινωνικό περίγυρο όπως και με τον καλλιτεχνικό χώρο. Συμμετέχει επίσης, τότε, στην επιτροπή μελέτης πολιτισμικών παρεμβάσεων με τον P. Gaudibert και εκθέτει σε πολιτιστικά κέντρα του Παρισιού και της περιφέρειας.
  Μετά την πτώση της χούντας επανέρχεται στην Ελλάδα. Πιστός στις θέσεις του ως προς την κοινωνική αποστολή του έργου τέχνης, τη σταθερή αντίσταση στα εμπορικά κυκλώματα της τέχνης και την πεπείθηση οτι ‘το έργο πρέπει να γίνει στοιχείο ζωντανό του ευρύτερου περιβάλοντος ασκώντας τον αισθητικό, παιδαγωγικό και ιδεολογικό του ρόλο’, πραγματοποιεί δύο μόνον εκθέσεις - την μία το 1983 σε χώρο του Ωδείου Αθηνών, την άλλη το 2008 στην ‘Τεχνόπολη’ του Δήμου Αθηναίων – αρθρογραφεί, συμμετέχει στα κοινά, αναζητά και εργάζεται ακατάπαυστα.
  
  Η έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας που διοργανώνει το Ίδρυμα Ν.&Ε.Πορφυρογένη ( 15 06 2013 – 29 07 2013 ) αποτελεί την πρώτη αναδρομική παρουσίαση εκτός Αθήνας έργων του καλλιτέχνη. Οι «μνημειακές» διαστάσεις τους είναι η αιτία που δεν χρησιμοποιήθηκε η αίθουσα εκθέσεων του Ιδρύματος στην Αγριά. Χάρη στην πρόθυμη ανταπόκριση του Δήμου Βόλου, η έκθεση πραγματοποιείται στο φιλόξενο – και επαρκώς ευρύχωρο – κτήριο του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας.
  Δίνεται έτσι η ευκαιρία στο φιλότεχνο κοινό της περιοχής μας να προσεγγίσει το έργο ενός πρωτοποριακού καλλιτέχνη ο οποίος αποτελεί μια εξόχως ιδιαίτερη μορφή στη σύγχρονη πολιτιστική ζωή του τόπου μας.

• 
  
• Β.Κ.

YANNIS HAINIS_expo retrospective_15 06 / 29 07 2013

• EXPOSITION RÉTROSPECTIVE DE YANNIS HAINIS, un des représentants les plus notoires de l''avant garde'' artistique de la génération des années ' 60 en Grèce, du 15 juin au 29 juillet 2013, au Centre Culturel de Nea Ionia, à VOLOS, GRECE.

• Η έκθεση, που διοργανώνει το Ίδρυμα Ν.&Ε.Πορφυρογένη, αποτελεί την πρώτη αναδρομική παρουσίαση εκτός Αθήνας έργων του καλλιτέχνη. .
  A ne pas manquer.
  (bientôt la traduction en français)
  
  ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΙΝΗΣ
  Γεννηθηκε στην Αθήνα το 1930. Πήρε τα πρωτα μαθήματα ζωγραφικής στην Κατοχή με το ζωγράφο Καρτσωνάκη-Νάκη.
  Το 1950 αρχίζει σπουδές στην ΑΣΚΤ με τον Μόραλη. Αργότερα βρίσκεται στο Παρίσι γιά δυό χρόνια και παρακολουθεί μαθήματα στην Beaux Arts, στην Grande Chaumière και στο εργαστήρι του Andre Lhote καθώς και μαθήματα Αισθητικής και Φιλοσοφίας στην Σορβόννη.
  Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, προσπαθεί να συγκροτήσει με άλλους νέους καλλιτέχνες και διανοούμενους κίνηση για την διάδοση της τέχνης στο ευρύτερο κοινό. Ετσι, το 1954 ιδρύεται με δική του πρωτοβουλία η ‘Επιθεώρηση Τέχνης’, ένα από τα σημαντικότερα πρωτοπορειακά περιοδικά λόγου και τέχνης της νεώτερης Ελλάδας. Το 1957 κάνει την πρώτη του έκθεση στο Ζυγό. Το 1961 ιδρύει την ‘ομάδα τέχνης α’ σε συνεργασία με τους Κ. Κλουβάτο, Δ. Κοκκινίδη, Κοσμά. Ξενάκη, Ελένη Βερναδάκη, Νέστορα Παπανικολόπουλο, Π. Σαραφιανό, Γ. Μαλτέζο, Αιμ. Φρέρη, Β. Δημητρέα και Κλειώ Μποσταντζόγλου- Τρίπου, στην οποία προσχώρησαν μετά και πολλοί άλλοι νεωτερικοί καλλιτέχνες της εποχής όπως οι Γιώργος Ζογγολόπουλος, Ηλίας Δεκουλάκος, Παναγιώτης Τέτσης, Βλάσης Κανιάρης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Χρήστος Καρράς, Κλέαρχος Λουκόπουλος, Κούλα Μαραγκοπούλου, Κυριάκος Κατζουράκης, Βάσω Κατράκη κ.α. με σκοπό την μύηση ενός ευρύτερου κοινού στην δημιουργία και στην ‘γλώσσα’ της τέχνης οπως και στο ‘σημασιακό φορτίο’ των μορφοπλαστικών της στοιχείων, στον ‘θεσμικό’ και παιδευτικό της ρόλο κλπ.., μέσω καλλιτεχνικών εκδηλώσεων συνοδευόμενων από συζητήσεις και σχολιασμούς σε συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά αλλά και σε πόλεις της επαρχίας. .( Η εξοικείωση με την τέχνη προϋποθέτει, κατά τον Χαḯνη, «γνώση και καλλιέργεια» που πρέπει να γίνουν προσιτά σε όλους ). Στην ίδια λογική, ο Γ.Χ. ασχολείται με ζητήματα αισθητικής και σημειολογίας, γράφει στην Αυγή, στον Ζυγό, στα ‘Θέματα χώρου και τεχνών’ και σ’άλλα έντυπα παραμένοντας συγχρόνως μακρυά από τα καθιερωμένα, εμπορευματικά κυκλώματα υποδοχής και διακίνησης της τέχνης. Στο προσωπικό του έργο, παράλληλα, εκφράζονται οι πολλαπλές ρήξεις, ανατροπές και άρσεις των αισθητικών φραγμών στο επίπεδο των μορφοπλαστικών στοιχείων και του πλαστικού λεξιλογίου, όπως και οι προβληματισμοί σε σχέση με τους (υπαίθριους ή κλειστούς, βασικά δημόσιους ) χώρους έκθεσης, τα υλικά, την κλίμακα , την τεχνική κλπ..
  Το πραξικόπημα του ¨67 βρίσκει τον Γ,Χ.στην Γαλλία όπου παίρνει μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα. Κατά τα γεγονότα του Mάη ’68 εντάσσεται στο ‘Μέτωπο Πλαστικών Τεχνών’ ( Front des Artistes Plasticiens), κίνημα με θεωρητικές βάσεις στο οποίο βρίσκουμε μερικούς από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες και θεωρητικούς της εποχής όπως οι Jean Clair, Ben, Morellet, Boltanski, Viallat, Reynaud, Fromanger, La Vigne και άλλοι, που ο σκοπός τους βασίζεται κυρίως στην επιθυμία να βγεί ο καλλιτέχνης από την απομόνωσή του και από το καλά ιεραρχημένο σύστημα που τους χρησιμοποιεί για δικό του όφελος, και να δημιουργήσει νέες σχέσεις με τον κοινωνικό περίγυρο όπως και με τον καλλιτεχνικό χώρο. Συμμετέχει επίσης, τότε, στην επιτροπή μελέτης πολιτισμικών παρεμβάσεων με τον P. Gaudibert και εκθέτει σε πολιτιστικά κέντρα του Παρισιού και της περιφέρειας.
  Μετά την πτώση της χούντας επανέρχεται στην Ελλάδα. Πιστός στις θέσεις του ως προς την κοινωνική αποστολή του έργου τέχνης, τη σταθερή αντίσταση στα εμπορικά κυκλώματα της τέχνης και την πεπείθηση οτι ‘το έργο πρέπει να γίνει στοιχείο ζωντανό του ευρύτερου περιβάλοντος ασκώντας τον αισθητικό, παιδαγωγικό και ιδεολογικό του ρόλο’, πραγματοποιεί δύο μόνον εκθέσεις - την μία το 1983 σε χώρο του Ωδείου Αθηνών, την άλλη το 2008 στην ‘Τεχνόπολη’ του Δήμου Αθηναίων – αρθρογραφεί, συμμετέχει στα κοινά, αναζητά και εργάζεται ακατάπαυστα.
  
  Η έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας που διοργανώνει το Ίδρυμα Ν.&Ε.Πορφυρογένη ( 15 06 2013 – 29 07 2013 ) αποτελεί την πρώτη αναδρομική παρουσίαση εκτός Αθήνας έργων του καλλιτέχνη. Οι «μνημειακές» διαστάσεις τους είναι η αιτία που δεν χρησιμοποιήθηκε η αίθουσα εκθέσεων του Ιδρύματος στην Αγριά. Χάρη στην πρόθυμη ανταπόκριση του Δήμου Βόλου, η έκθεση πραγματοποιείται στο φιλόξενο – και επαρκώς ευρύχωρο – κτήριο του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας.
  Δίνεται έτσι η ευκαιρία στο φιλότεχνο κοινό της περιοχής μας να προσεγγίσει το έργο ενός πρωτοποριακού καλλιτέχνη ο οποίος αποτελεί μια εξόχως ιδιαίτερη μορφή στη σύγχρονη πολιτιστική ζωή του τόπου μας.

• 
  
• Β.Κ.